Het is tijd

Het is de hoogste tijd om mijn waarheid te gaan spreken. Niet langer de spreekwoordelijke doekjes erom winden en ronduit met jou delen hoe ik dingen zie. Het is mijn vijftigste levensjaar op deze aarde en hou mezelf nog steeds klein.

Waarom

Het is niet zozeer dat ik bang ben wat jij vindt van mijn ziens- en denkwijze, want daar verander je niet 1, 2, 3 iets aan. Het gaat me vooral om wederzijds respect en wil een ander niet kwetsen. Daarmee zeg ik dus indirect dat ik zelf ook niet wil worden gekwetst of afgewezen 🫣

Op de één of andere manier ben ik er klaar voor en is het nu het moment om het anders te gaan doen. Ik voel intens dat we allemaal naar binnen mogen keren. Weg van de buitenwereld die ons werkelijk overlaad met prikkels. Waar je ook gaat of staat, op je mobiele telefoon, op televisie, in de krant het maakt werkelijk niet uit waar je kijkt.

Overal loert gevaar

Wat is er gebeurt? Waarom moeten alle risico’s afgeschermd worden en mogen we niet meer leren van onze fouten. Is dat vooruitgang ten opzichte van vroeger? Voor mij voelt het als een kooi, eentje waar ik al jaren aan probeer te ontsnappen. Ik verlang er naar mijn eigen structuur te creëren en mijn leven te leven op mijn voorwaarden.

De (sociale)media zorgt ervoor dat we binnen een paar minuten op de hoogte zijn van alles wat zich overal ter wereld afspeelt. Tenminste alles waarvan ze willen dat we dat weten, want jij weet net zo goed als ik dat er ook dingen niet gedeeld worden. Zeg jij maar waarom 🤷🏼‍♀️ Zodat we direct bezig zijn met het vormen van een beeld van dit gevaar, leed of wat het ook mag zijn en we alle scenario’s door ons hoofd laten gaan om klaar te staan met een mening.

Tijd om te kiezen

Het is tijd om een keuze te maken, ieder voor zich. Vind je het fijn om op de hoogte te zijn van ‘het gevaar’, groot of klein of kies je ervoor om je te focussen op jouw overvloedige leven. De meeste van ons zijn stinkend rijk, zonder dat we het ons realiseren. We hebben allemaal dozen vol met spullen op zolder, in de schuur of zelfs in opslag staan. Spullen die ‘zomaar’ ruimte innemen, misschien zelfs wel in de weg zitten. Waarom? Wees eens eerlijk tegen jezelf, en ik net zo goed tegen mezelf, waarom bewaren we het?

• Misschien komt het nog eens van pas
• Zonde om weg te doen
• Kan het nog gebruiken om … (waarom doe je dat dan niet?)
• Stel dat ik het nodig heb

Herkenbaar toch! De enige echte onderliggende reden is, angst. We zijn bang voor tekort. En niets anders dan dat, we zijn gewoon bang en dat is niet zo gek als je je bedenkt dat we iedere dag horen en zien hoe slecht het met de wereld (economie) gaat, hoeveel armoede er is. Ik wil niet buitengesloten worden, jij wel?

Daarom ben ik er klaar mee

Weet ik dat het tijd is om te kiezen voor mezelf, weg van alle structuren die me al van jongs af aan in de weg staan maar waar ik me continue aan af bleef meten. Klaar ben ik ermee. Van nu af aan ga ik van binnen naar buiten leven en als dat niet binnen de lijntjes past dan is dat jammer. Ik realiseer me terdege dat mijn waarheid niet de jouwe hoeft te zijn of te worden.

Laten we de dialoog aan gaan, schroom niet en vraag met gerust om mijn mening over iets dat jou bezig houdt. Dat kan onder dit bericht of stuur me een email.

Ik ben hier voor jou. Om te luisteren (voorbij de woorden), te spiegelen, te klankborden en mee te bewegen in jouw persoonlijke ontwikkelingspad. Dat betekent NIET dat ik je ga vertellen wat je moet doen, die kennis draag namelijk zelf al met je mee.

Wat ik wel doe

We gaan een onvoorwaardelijke relatie aan waarin ik me afstem op jouw vragen, blokkades en conditionering. Samen zien we meer dan alleen en het zal je dan ook verbazen hoe snel je het antwoord vindt in jezelf zodra je het bespreekbaar maakt in een veilige en vertrouwde omgeving.

Dit is wat ik je kan bieden, een luisterend oor, zonder oordeel, met humor, open en kwetsbaar.