Ayahuasca reis deel 2. Lees hier deel 1.
Ik slik de donkere vloeistof door, ga onder mijn deken liggen en sluit mijn ogen. Wat ben ik aan het doen!?! Schreeuwt een stem in mijn hoofd. Er is geen weg meer terug. Dat het tweede glaasje waar ze het over hadden ga ik later vandaag sowieso af slaan, bjak die smaak.
Mijn ego gaat met me aan de haal; je bent helemaal alleen tussen allemaal vreemden, ver van huis, wat als er iets mis gaat? Ik maan mezelf tot kalmte, adem in – adem uit, ontspan en geef je over aan wat er komen gaat Monique. Ongemerkt drijf weg ik weg langzaam weg, volledig in overgave.
Gewichtsloos als een wit veertje zie ik mezelf door de wereld zweven. Obstakels en situaties beïnvloeden mijn koers. De vredige droomstaat en gewichtloosheid doen me denken aan het val-moment in een kermisattractie. Wanneer ik voor de eerste keer mijn ogen open voel ik een blijde gelukzaligheid omdat ik mijn oma ontmoet. Met een brede glimlach en gelukkig gevoel kijk ik op en realiseer me dat er tranen over mijn wangen stromen die mijn oren vullen. Bijzonder hoe geluk en verdriet in dit moment samen komen.
Liefdevolle begeleiders in witte kleding
Gedurende de hele reis zie en ervaar ik de liefdevolle zorg van de begeleiders die bij de ceremonie aanwezig zijn. Er kunnen best heftige processen op gang komen, overweeg je zelf een ayahuasca reis te maken, zorg dan dat je jezelf vooraf goed informeert. Ik heb me destijds laten informeren door Maria Johanna.
Sommige mensen huilen onbedaarlijk, de jongeman naast mij is één van hen. Opnieuw geef ik mij over, sluit mijn ogen en wil naar de relaties in mijn leven kijken met moeder Ayahuasca. Dit is zo’n bijzonder stuk. Ik ontmoet letterlijk de personen en de energie van de relatie voert de boventoon. Heel helder toont moeder Ayahuasca de personen, wat er speelt en ik heb er vrede mee. Terwijl ik dit gevoel ten diepste ervaar, voel ik dat ik weg dwarrel uit die situatie en het aha moment is direct weg. Mijn hoofd probeert zich nog te herinneren welk inzicht ik had terwijl ik alweer de volgende persoon ontmoet. Dit gaat een hele tijd door en laat een fantastisch eenheidsgevoel bij me achter.
Los laten wat me niet meer dient
De muziek neemt me mee en af en toe open ik mijn ogen. Ben volledig bewust van alles wat er om me heen gebeurt, verderop rechts van me is iemand heftig aan het overgeven en huilt met grote uithalen. Mijn buurman reikt inmiddels met zijn handen naar dingen die mijn ogen niet kunnen zien, zijn gezichtsuitdrukking verwonderend en gelukzalig. Ik ben blij voor hem.
Opeens moet ik naar het toilet en ga rechtop zitten zoals vooraf afgesproken. Een begeleidster komt naar me toe en samen we lopen we richting toilet. Terwijl ik ga zitten verwonderd het me hoe helder van geest ik ben. Ohja, ik kom plassen, op het moment dat ik dit denk giert er een golf omhoog. Vliegensvlug grijp ik naar het prullenbakje, nog net voor mijn lichaam zich samen trekt en ik over geef. Dat zag ik niet aankomen? Ik kijk heel bewust in het bakje en neem afscheid van dat wat mij niet langer dient, zoals ons vooraf geadviseerd is. En daar bleef het bij, ik kleedde me weer aan en we keren samen terug naar de ceremonie.
Terug om mijn matras neem ik mijn omgeving in me op, neem een slok water en geef mij vervolgens weer over aan wat er komen gaat.
